Direkt zu:

Spraak eernst nehmen

An Jan Cornelius siene Ledertexten kannst rutkennen: De Mann nimmt sien Spraak eernst. Un he kann allens op Platt utdrücken, wat em bewegen deit.

Annerletzt heff ik en Kinnerbook op Hooch un Platt in de Hand kregen, „Piepers Peerd proot Platt“ heet dat. Un dorför hett Jan Cornelius de plattdüütschen Texten trechtmaakt. Un wenn ik dat mit anner Tweespraken-Böker verglieken do, denn fallt glieks op: Op Platt heet dat faken anners as op Hooch: anner Wöör, anner Utdrück, anner Satzbo.

„Alle Tiere versammeln sich“ heet hier eben nich: „All Deren versammeln sik“. Man hier steiht: All Deren komen binanner.

Un so warrt ut „Ich will dich nicht in Frage stellen“ – Ik will di neet vör d‘ Kopp stöten. Un ut „Ich will das geklärt haben“ maakt he Ik will dat nu een för allemal to d‘ Welt uthebben.

Jan Cornelius böögt sik sien Platt nich na dat Hoochdüütsche trecht. Nee, he söcht so lang, bet dat he en Utdruck funnen hett, de so un nich anners vun de Minschen bruukt warrt. Un wenn Platt in hunnert Johr noch dor ween schall, denn is dat de eenzigste Weg. Denn Platt leevt nu mal vun all de Spraakbiller, de dat so eben nich op Hooch geven deit.